Mycene
Vanuit Frygani, aan de noordkant van Griekenlands ‘Peloponnesos’ regio, reden we op ons gemak naar het zuidelijk deel. Onderweg stopten wij ten noorden van Argos, omdat op onze landkaart stond dat daar iets te bezichtigen viel en we er toch langs kwamen.
Tot onze blijde verrassing bleek het om de beroemde, zeer uitgebreide ruïnes van de stad Mycene uit 1400 tot 1200 voor Christus te gaan, die (terecht!) op de werelderfgoedlijst van UNESCO staan.
 |
| De Leeuwenpoort uit de 13e eeuw v. Chr, het oudste monumentale beeldhouwwerk van Europa. Je ziet 2 leeuwen (met verloren gegane kopen) steunend op een altaar met een Minoïsche zuil |
Mycene was het kloppend hart van de Myceense beschaving en speelde een belangrijke rol in mythen, waaronder de Trojaanse cyclus. Met name van de akropolis (‘koningsburcht’) is veel bewaard gebleven. De archeologische vondsten die binnen de ruïnes gedaan zijn, worden in het Nationaal Archeologisch Museum van Athene tentoon gesteld. Eén ervan is het wereldberoemde dodenmasker van Agamemnon.
 |
| De onderste verdieping van een opslagruimte, waarin o.a. grote vazen met gecarboniseerde olijven zijn gevonden en wanddecoraties met afbeeldingen van krijgers |
 |
| Maja in een pikkedonkere onderaardse gang van de akropolis van Mycene (foto genomen met flitser) |
Climbing resort Leonidio
 |
| Drone-foto met stadje Leonidio en hoofdwand Kokkinovrachos (='rode rots' in het Grieks), die 250 m. hoog en anderhalf km. lang is |
Als je als rechtgeaarde rotsklimmer op de Peloponessos bent, dan moet je zeker weten langs Leonidio gaan. Dit stadje is omgeven door gigantische steile rotswanden. De rotsen die direct boven het dorp uit toornen heten Kokkinovrachos en zijn goed voor zo’n 350 sportklimroutes verdeeld over 5 sectoren, plus 12 touren van 200 tot 250 meter. In de buurt zitten nog eens 12 sectoren (de verste ‘n half uur rijden vanaf Leonidio), die gezamenlijk zo’n 800 sportklimroutes bevatten.
 |
| Bart zie je links op de wand van sector 'The Balcony' een 6c+ klimmen |
Voor elk is er wat wils: sectoren met atletisch tufaklimmen op zevens en achten (Elona bijv.), slabs met vijven en zessen (Douvari), licht overhangende randjes zevens (The Balcony) en ga maar door. Bovendien blijven ze nieuwe routes bijmaken. Onder andere twee bejaarde Franse klimmers - de gebroeders Remy – knallen maar door met hun boormachines onder begeleiding van hun favoriete heavy metal (de enige muzieksoort die boven het boren uitkomt?).
 |
| Bart wederom in een 6c van sector 'The Balcony' één van Leonidio's kleinere sectoren |
Klimtoerisme als ontwikkelingshulp
De hele regio waarin Leonidio gelegen is, heeft behoefte aan economische groei. Alleen in de zomer verdienen ze er goed aan toeristen, die op de stranden van de kust afkomen. Daarbuiten is er alleen wat marginale landbouw (olijven, sinaasappels en cacti) en veeteelt (herders op brommertjes met wat groezelige geiten en schapen). Buiten het zomerseizoen is het dus afzien. Maar sinds een jaar of 5 geldt dat niet meer voor Leonidio.
De gemeente van Leonidio heeft namelijk succesvol het ontwikkelen van haar rotsen tot populair klimgebied gestimuleerd (o.a. door er EU-subsidies voor in de wacht te slepen). Dankzij de beschikbare financiering is alles uitstekend verzorgd voor de klimmers. Denk daarbij aan de paden naar de rotsen toe, de parkeerplaatsen, de behaking, bewegwijzering enzovoort... Lokale ondernemers nemen enthousiast de accommodatie en dergelijke voor hun rekening.
 |
| Vijgcactusplantage in de buurt van Leonideo |
Juist in alle jaargetijden behálve de zomer komen er nu hordes (internationale) klimmers met micro huurauto’s uit Athene om wekenlang in Leonidio neer te strijken. Vooral Duitsers en Britten weten het en masse te vinden en genieten van de luxe-rotsen (overbehaakt, paden ernaar toe aangegeven met markeringen, routenamen onder de rots etcetera).
 |
Wij zijn eigenlijk niet zo dol op klimmen met z'n allen, maar de rotsen zijn hier zo mooi dat we er toch voor gegaan zijn. Na een paar dagen fijn klimmen, zijn we wel net voor de start van het ‘Leonidio klimfestival’ vertrokken. Meedoen aan de klimmarathon-wedstrijd, meet and greet met topklimmers en yoga-clinics zijn niet echt ons ding (zie bovenstaande foto).
Griekse fauna
 |
| De Griekse klokschildpad |
Op zoek naar een kampeerplaats tussen Frygani en Leonidio kwamen we twee keer een prachtige landschildpad (tortoise) tegen, beiden waren heuse Griekse klokschildpadden. Degene op de bovenste foto was van respectabele leeftijd gezien zijn grootte (minstens 20 jaar). Ze kunnen wel 50 jaar oud worden.
 |
| Dit exemplaar was nogal langzaam een autoweg aan het oversteken, we hebben hem gauw opgetild (wat leidde tot intrekking van zijn kop én dreigend gesis!) en aan de veilige overkant neergezet |
