 |
| Maja begint weer in vorm te raken, dus tijd voor overhangende rots oftewel 'desplomes' zoals Spanjaarden dat noemen |
 |
We zijn nu een paar weken aan het rotsklimmen in de warmste en zonnigste klim winterregio van Europa. En omdat wij niet de enige klimzwervers zijn die daar als vliegen op de honing op af komen, ontmoeten we hier soms verwante zielen met wie het helemaal klikt.
Zoals Nancy en Peter uit de Harz (Duitsland). We kwamen ze voor ’t eerst in Margalef tegen, een paar weken later raakten we 400 km. zuidelijker met ze aan de praat bij de rotsen van Bellús. Het koppel is ook al maandenlang op klimreis en gaat nog door t/m de zomer van 2019, waarin ze Noorwegen willen bezoeken (klinkt bekend!). Zij kiezen ervoor om met hun personenwagen te reizen en in pensions te overnachten.
 |
| Mede-klimzwerver Nancy klimt met zwiepende staart in sector Verano van Bellús |
Grappig detail:
toen we nog niet elkaars namen kenden, vertelde Nancy dat zij in Amsterdam gepromoveerd was in de medische biologie en in die tijd veel klom te klimmuur Centraal. Of wij, als Nederlanders zijnde, die hal toevallig kenden?
Nou wis en waarachtig! (wij zijn daar al 15 jaar vaste klant en Maja is er routesetter). Nancy vertelde vervolgens spontaan dat ze daar de klimroutes gebouwd door een zekere Maja zo mooi vond. Stralend maakte ik bekend die Maja te zijn. De wereld is kleiner dan je denkt.
Peña Roja
 |
| De hoofdsector van Peña Roja (nabij het stadje Lliber), er is 1 klimmer op de foto te zien |
We hoppen van het ene klimgebied naar het andere. De laatste notch on our beltis Peña Roja, vlakbij het slaperige plattelandsstadje Lliber. Peña Rojas licht overhangende hoofdwand is van prachtige roodgele kalk met veelal positieve grepen (randen, bakken, gaten, ondergrepen, wat tufa’s). De 40 routes liggen qua moeilijkheid tussen de 6a en 8a, vooral de 7a’s zijn supermooi en continu.
Een recenter behaakte wand vlakbij de hoofdwand heeft makkelijkere routes in de aanbieding op ruwe grijze kalk, dat liggend tot verticaal is. Op deze wand was het een drukte van belang met klimmers, terwijl wij het rijk alleen hadden op de hoofdwand.
 |
| Maja maakt een sprong ('dyno') en bungelt daarna aan één arm om een verre greep te bereiken in de route ‘Sin tarjeta de presentación’ (7a, Peña Roja) |
Rubriek: wat we doen als we niet klimmen
Inmiddels zijn we zo lang in het buitenland, dat het hoog tijd voor de kapper werd. En dat viel niet tegen in Spanje. Voor slechts 20 euro liet Maja zich bijkleuren, föhnen én stylen (in Nederland kost dat met dik en lang haar minimaal 60 euro).
Dat was in Xativa bij ‘Albert & Frank, estilistas’, dus mocht je daar in de buurt zijn: wij bevelen ze van harte aan.
 |
| Net na het kappersbezoek zat Maja’s haar keurig in model, wat Bart gauw fotografeerde voordat de wind weer opstak en het jack met capuchon weer aanging. |
De Recycle Kerstboom
In deze tijd van het jaar snuiven we natuurlijk graag de kerssfeer op in de nabijgelegen bewoonde wereld. In Xàtiva stuitten we voor het postkantoor op deze milieuvriendelijke Kerstboom. Het blauwe gevaarte is geheel van afval gemaakt door studenten. Het gaat om weggegooide plastic waterflessen, die ze hier in grote aantallen erdoorheen jagen.
 |
| Een Kerstboom gemaakt van afval (plastic waterflessen) |
We waren trouwens op het postkantoor om ons poste restante pakket op te halen, verzonden door Maja’s moeder.
Voor ons vertrek in augustus hadden we een doos gevuld met van alles en nog wat. Spullen die we na een paar maanden reizen goed zouden kunnen gebruiken en niet in het buitenland te verkrijgen zouden zijn, zoals Nederlandstalige boeken.
Tot onze blijde verrassing bleek dat moeders er ook nog een kilo aan Kerst-chocoladelekkernijen bijgestopt had! Die magere klimmers moeten nodig bijgevoerd worden tenslotte J.
 |
| Het pak uit Nederland is binnen! (en de chocola alweer bijna op) |
