Peñas de Marin

Bart klimt 'Decoco Tensión' (6b) in sector Cueva van Peñas de Marin, foto van Luis met zijn drone

Eigenlijk waren we van plan om nu een stuk zuidelijker te zijn. Maar rond oudjaar was onze Murciaanse makker Luis in de gelegenheid om mee te klimmen met ons. Daarom bleven we een paar extra dagen hangen, gezelligheid kent geen tijd (als je de tijd hebt)!

De zon blijft maar schijnen! Kamperen nabij Ontinyent

Om de gezamenlijke klimdag nog gezelliger te maken, nam Luis zijn stralende vriendin Christina mee. Zij klom pas voor de 2^ekeer, dus kozen we voor een klimmassief met voldoende makkelijkere routes, inclusief vieren. Dat werd Peñas de Marin. Het ligt dichtbij de stad Elda-Petrer in een laaggebergte dat in trek is bij klimmers, wandelaars en mountainbikers. Behalve vieren, vijven en lage zessen heb je er ook een handjevol 6c’s en zevens, waardoor iedereen zich prima vermaakte. En omdat Luis een behendige drone-piloot is, heeft het ons mooie foto’s en een filmpje opgeleverd vanuit de lucht.  ¡Gracias Luis!

Bij beginnende klimmers wil het soms niet zo vlotten met 't touw

Bart geeft Christina zekerles. Ze deed het prima en liet haar 'media naranja' veilig weer beneden komen (op de achtergrond de stad Elda-Petrer) 

Drone filmpje 

Op onderstaand drone filmpje klimt Maja ‘La reina de vacío’ (6c) in Peñas de Marin. Voor de grap maakt ze een val nadat ze boven is gekomen (bij de ketting dus).

Marin is veilig behaakt, maar denk niet dat er geen gevaren op de loer liggen! Deze hond probeerde ons woest blaffend te verjagen omdat haar klimmende baasjes even verderop hun spullen hadden liggen.

 

Maja klimt als een beest in 'El día de la Bestia' (7a) 

Bart in actie op Marins hoofdwand 'Cueva', gefotografeerd per drone door Luis

Gevonden voorwerpen

Na Marin klommen we nog een paar dagen in de rivierkloof ‘Barranc de l’Avern’. 

Daar werden we op de parkeerplaats begroet door een clubje zwerfkatten. Omdat we vooral geen vlooien in de kampeerbus willen hebben, waren we genoodzaakt de arme beesten weg te houden bij onze bus. Maja zat meteen in de rats over dat ze niets geschikts te eten kon aanbieden. Bart vond dat gezeur en stelde dat de katten er weldoorvoed uitzagen. Een ogenblik later werd duidelijk waarom: een mannetje op een scooter kwam aanrijden en haalde een zak met kattenbrokjes uit zijn bagagevak, die hij tot blijdschap van de kattengang kwistig rondstrooide. 

 

Een onbekende Spanjaard voert de zwerfkatten bij klimkloof Barranc de l'Avern

Natuurlijk kunnen we niet 24/7 klimmen (zou wel gaaf zijn!), dus verkennen we de omgeving. We reisden rond in de Comunidad Alicante, waarvan Alicante de provinciehoofdstad is. Er zijn daar letterlijk honderden kastelen en forten te bezichtigen, waarvan deze in 'Banyeres de Mariola' er een is: 

De plannen

Ja en nou gaan we écht verder naar het zuiden. Naar Andalusië via de kust. Onderweg stoppen we in het wilde weg als we iets moois zien. Daarnaast gaan we gerichter een aantal klimmassieven bezoeken. Het gaat om rotsen die in onze oude Andalusië klimgids staan en om rotsen waar we een onduidelijk schetsje van hebben opgedoken ergens in de spelonken van het World Wide Web. …Continuará! …