Terug op het vasteland
3 Dagen en nachten zaten we op de boot om weer terug te keren naar Cadíz (Zuid-Spanje).
 |
| Vertrek vanuit Tenerife bij zonsondergang |
Van hot naar her
 |
| Ondanks de wisselende gevoelstemperatuur is er lente in de lucht, hier in Andalusië. De amandelbomen hebben bloesems en de vogeltjes zingen erop los. |
Niet voor niets roepen Obelix en Asterix zonnegod Belenos aan. Zonder het zonnetje is het afzien zonder CV in de winter! Op Tenerife liet de zon zich verrassend weinig zien. Gelukkig bleek dat beter in Zuid-Spanje, waar we nu zijn. Maar om in de zon te blijven zijn we wel van hot naar her gereden. Een uur rijden noord van Malaga, bij legendarisch klimgebied El Chorro, werden we verjaagd door modder, wind en regen.
 |
| Nabij El Chorro |
Gemotiveerd door het landelijke weerbericht (www.eltiempo.es) reden we vervolgens anderhalf uur naar het oosten. Daar ging Bart onderuit in de regen op het modderig paadje naar sector ‘Cueva Chica’ van Archidona. We kwamen er ook nog voor de katzeviool aan, omdat de overhangende routes onverwacht nat waren vanwege ‘doorlekken’.
 |
| Na Barts glijpartij raakte hij licht gewond, gelukkig heeft hij een privé-verpleegkundige om hem te verbinden |
We vonden het mooi geweest en vluchtten 400 km. verder naar het achterland van Gandía (middenoost kust), waar we meerdere klim-suntraps kennen. Zo konden we een week in de zon klimmen terwijl het in de rest van Spanje bar en boos was, voor Spaanse begrippen.
 |
| Het is schakelen voor ons, van warm naar koud en weer terug |
 |
Is het zonnig en windloos, dan vliegen de kleren uit. Gaat de wind aan of de zon onder, dan pakken we onze donsjacks en thermo-ondergoed
|
En nu?
Nu zitten we weer nabij Archidona (Andalusië, provincie Malaga) en werkt het weer wél mee. Een prachtdag klimmen op de zonnige zuidoostwand ‘La Hoya’ viel ons ten deel. La Hoya heeft lange, technische plaatroutes in de aanbieding die een contrast vormen met de vlakbij gelegen zwaar overhangende routes in XXL klimgrot, Sector Cueva. Natuurlijk gaan we daar ook nog toeslaan! Cueva is wel iets minder geschikt voor de winter, omdat de wand pas later op de dag in de zon komt.
 |
| Maja klimt een onbekende route aan de linkerkant van La Hoya (Archidona) |
Olijven en nog eens olijven
 |
| Olijfboomgaarden rondom Archidona's rotsmassief, zicht op sector Fuera en La Hoya (aan de andere kant ligt Cueva) |
Van december t/m februari worden in Andalusië gigantisch veel olijven geoogst, zo ook in de boomgaarden die Archidona’s klimrotsen omringen. Terwijl wij lekker in de zon aan de rots hangen, zijn de boeren onder ons aan het werk tussen de olijfbomen en rijden trekkers met aanhangwagens vol van het zwarte goud voorbij.
 |
| In klimgidsjes wordt gewaarschuwd: laat veel ruimte vrij als je parkeert bij de rots, de boer moet er langs kunnen! Hier zie je dat deze tip hout snijdt |
Van december t/m februari schudden de boeren met stokken of trilmachines hun olijven uit de boom, die in eronder gedrapeerde netten vallen. Je hebt ongeveer 5 kilo olijven nodig voor 1 liter olie en een olijfboom levert zo’n 25 tot 30 kilo olijven per jaar op. Dus je snapt dat een olijfboer heel wat bomen moet schudden om rond te komen.
 |
| Boeren aan de slag met opvangnetten voor olijven |
Sneak preview
Binnenkort verwelkomen wij hier onze BFF Sascha die vanuit Nederland komt aanvliegen om een week mee te klimmen. Het geeft dronepiloot Bart de kans om weer eens wat klimspektakel te vereeuwigen met zijn Mavic Pro |
| Hij staat te trappelen om de Andalusiaanse rotsen aan stukken te trekken :-) |
