Portugal

Maja's eerste klim in Portugal! (Escusa, sector Ex-calibur)

Een vreugdefikkie voor onze bonte avond in Espiel

Omdat we toch in de buurt waren (nou ja op 300 km. afstand) namen we een kijkje in Portugal. Zo zijn we deze reis in alle uithoeken van Europa geweest: in het meest zuidoostelijke land, het meest noordelijke land en het meest zuidwestelijke land van ons mooie werelddeel.  

Witte huizen met mosterdgele accenten en waterbronnen te over

Direct over de grens zagen we verschil met Spanje: ineens allemaal witte huizen met mosterdgele accenten, overal keurige waterbronnen, en mensen op straat die wat gereserveerder van aard zijn en formeler gekleed. 

Op de Portugese klimrots die we aandeden was daar trouwens weinig van te merken. De enige 2 duo’s die kwamen klimmen waren Spaans en Italiaans en erg informeel gekleed, net als wij trouwens.

Portugal Climbing: Escusa

Bart in sector Rastafari van Escusa waar de rots uniek is (een zandsteenkalkkwartsiet-mix?)

In Portugal heb je vooral liggende granietrotsen, wat niet zo bij ons in de smaak valt. Daarom kozen wij voor een atypische Portugese rots: steile kwartsiet-kalk rots nabij het dorpje Escusa in de buurt van Portalegre. Het gaat om een voormalige steengroeve die in een klimspeeltuin werd omgetoverd voor klimmers vanaf 6b-niveau. Je parkeert op steenworpafstand van de 45 routes en aan de voet van de rots kun je je kampeermeubels neerzetten. Wat een luxe, en een groot verschil met Espiel waar we ons flink in het zweet moesten werken om alleen maar de rots te bereiken! 

Maja in sector Ex-calibur: kwarsiet met tufa's, hoe is het mogelijk?!

Escusa is opgenomen in de klimtopo ‘Portugal’ van Carlos Simes (uitgeverij Versante Sud). 

Wij hadden die topo niet en gingen af op wat rommelige schetsjes van een Spaans blog. Maar aan de rots ontmoetten we het vriendelijke Italiaanse stel Nicole en Georgio, die ons hun klimgids cadeau gaven omdat ze Portugal voorgoed gingen verlaten. Nu hadden wij nog een ongebruikte topo van Bulgarije liggen, die Nicole en Georgio mochten hebben. Geen gek idee, zo'n klimtoporuil. 

Nicole en Georgio zijn net als wij al meer dan een half jaar op klimreis met een kampeerbusje, dat schept meteen een band

Onze toeschouwers in Escusa, ze leken het maar een vreemde bedoening te vinden

Marvão

Marvão en zijn 9e eeuwse fort

Na een paar dagen knallen op de atletische routes van de steengroeve hingen we de toerist uit in het nabij gelegen stadje Marvão. Ook genoten we van het ruige landschap in het natuurgebied van de ‘Serra de São Madede’, een laaggebergte dat besprenkeld is met granieten rotsblokken. 

Uitzichtpunt in Serra de São Madede (met het onvermijdelijke kruis) 

Deze Portugese meneer heeft zijn klushok ingericht achter een granietblok, dat als natuurlijke windblokker dient (het waait hard in de Serra de São Madede)

Het Katholieke geloof speelt een belangrijke rol in Portugal, na Polen is het 't Europese land met het meeste Kerkbezoek

Gevonden voorwerpen

Onze voorlaatste kampeerplaats bij Espiel lag aan een treinspoor voor goederentransport. Bart moest en zou bewijzen dat onze drone in de zogenaamde 'sports-mode' harder kon dan de trein (een aftands goederenbarreltje :-). Zie hier de uitslag van de spannende race:

Espiel en Córdoba

De klimrotsen van Espiel

Espiel

Als je een klimronde van Spanje houdt, vergeet je niet de rotsen van Espiel. Dit dorp is ten noorden van de stad Córdoba gelegen in het midden van zuidwest Spanje. Córdoba haalt gemiddeld genomen de hoogste zomertemperaturen van Spanje (met als piek 46,6 graden Celsius). Ondanks de hitte is het landschap verrassend groen en lieflijk voor zuidelijk Spanje. En dan kun je ook nog rondom Espiel overal heerlijk gaan staan met je kampeerbus, legaal en wel. Wat een paradijs voor ons!

Uitzicht vanaf onze kampeerplaats op de Embalse de Puente Nuevo

Het is ook leuk om in een deel van Spanje te zijn, waar je schijnbaar de enige toerist bent. Ons busje wordt verbaasd nagekeken en bij het boodschappen doen in ’t dorp is Bart met zijn oerhollandse 2 meter een bezienswaardigheid: ‘Qué alto!’ 

Het klimmen

De regio blijkt in maart voor ons Nederlanders heerlijk zomers aan te voelen. Na een lange winter kon Maja’s collectie klimtopjes weer uit het vet, en Bart was in de gelegenheid om zijn gespierde blote bast te showen waar de gemiddelde jongeman jaloers op is. Alleen valt er niet zoveel te showen in Espiel, slechts in het weekend zijn er wat Spaanse klimmers.

Maja klimt 'Que te den', 7a (sector Pared de Estrella)

Door de week hadden wij de 170 routes voor ons alleen. Het merendeel betreft behaakte sportklimroutes, maar er zijn ook wanden met traditioneel klimmen op eigen protectie. De kalkrots is loodrecht tot liggend, wat inhoudt dat je van een 7a klimmen goed pijn in je tenen krijgt! (staan op minieme tot afwezige voetjes, met verrassend kleine greepjes voor je handen). Qua graden is er voor elk wat wils, van overbehaakte vieren tot onmogelijke, technische achten met potentieel flinke vallen. 

Barts in 'Venancio,' 7a (sector Grado)

Drone-impressie klimrotsen:

Sight-seeing: Córdoba

Córdoba is de provinciehoofdstad van Córdoba en heeft met zijn 326 000 inwoners een grootte en drukte die ons bevalt voor sight-seeing. Er is veel te zien, omdat deze stad al sinds de Romeinse tijd een belangrijk cultureel centrum is. Toen het onder het Moorse rijk viel (van de 8^etot 13^eeeuw) was het een van de grootste steden van Europa met zijn half miljoen inwoners. En tijdens het bewind van kalief Al-Hakam II had het de grootste bibliotheek van de wereld. Helaas verbrandde zijn opvolger Al-Mansur alle filosofieboeken op verzoek van de imams. 

Hier zie je een stukje van de gigantische 'Mezquita de Córdoba': een in 'n kathedraal omgetoverde moskee stammend uit de 8e eeuw (en die moskee is weer op de resten van een Visigothen katholieke kerk gebouwd!)

Andere godsdienstwaanzin die Córdoba trof was de Spaanse Inquisitie. Die had daar 300 jaar lang een tribunaal gevestigd. Córdoba’s Arabische badhuizen kwamen daarbij mooi van pas: er werden veel mensen gemarteld en in zo’n badhuis kon je het bloed makkelijk weg boenen…

Tegenwoordig is de sfeer vreedzaam en gemoedelijk en mag je in Córdoba geloven, of niet geloven, wat je wil. We hebben er een heerlijk dag rondgekuierd en samen met de andere toeristen (vooral Spaanse, maar ook wat Scandinaviërs en Duitsers) genoten van de fraaie bouwwerken en het vertier op straat, zoals traditionele Andalusiaanse dans en muziek. Zie onderstaande foto's:

In Córdoba is het altijd gezellig op straat

Jaén

Bart in 'Los dos carrillos,' een 7b in sector Vía láctea van Reguchillo (provincie Jaén)

De drone stijgt op om onze kampeerplaats in Jaéns natuurgebied 'Sierra de Magia' te fotograferen vanuit de lucht

Dronefoto van onze kampeerplaats in Sierra de Magia

We vermaken ons nu alweer dik een week in de provincie Jaén, diep in het binnenland van Andalusië. Over dik gesproken, er zijn hier opvallend veel dikkerds. Vermoedelijk houdt dit verband met de XL-porties voedsel die ze serveren waar de gemiddelde Amerikaan dik tevreden over zou  zijn. En aangezien je spreekwoordelijke gulden hier een daalder waard is, kun je bestellen wat je maar wil op één van de vele zonovergoten terrasjes.

Voor een paar euro krijg je een royaal broodje tonijn in Jaén 

Gelukkig voor ons heeft Jaén heel veel klimrotsen voorhanden om het teveel aan calorieën mee te verbranden. Wat ons betreft kan deze regio concurreren met Catalonië, het andere Spaanse klimparadijs. 

De Jaénese klimmers zijn de afgelopen 10 jaar heel druk bezig geweest met sportklimroutes openen (lange touren zijn er trouwens ook) en hebben er een puike klimgids voor gemaakt. Die heet simpelweg ‘Jaén, guía de escalada’. We hebben dit boekje gescoord in buitensportwinkel ‘Alma Gaia’ in het centrum van Jaéns gelijknamige hoofdstad. 

Reguchillo

Bart worstelt met het opvallendste deel van de route 'La Nariz' (De Neus), een 7a+/b in sector Frontales, Reguchillo

Uiteraard zijn we naar paradepaardje ‘Reguchillo’ geweest, waar 400 routes op briljante okergele kalkrots te vinden zijn. Het is Jaéns best bezochte gebied, maar als je naar de verst gelegen sector loopt (30 min. steil) heb je het rijk alleen. Klimmers van elk niveau komen er aan hun trekken, nou ja met uitzondering van diegenen die inklimmen met 8c. Die kunnen beter 10 min. verder rijden naar de grot van Otiñar, een uitzinnig overhangende wand 

      

Barts intensieve visualisatie-training bij de rots van Zelada, een klein rotsmassief in Jaén dat grenst aan... een olijfboomgaard

We zijn ook naar twee obscure klimgebiedjes geweest, om het drukste weekend in Andalusië uit te zingen. Dat is het weekend rond ‘de dag van Andalusië’, waarop iedere Andalusiaanse familie erop uit trekt met babies, honden, opa’s en oma’s, gitaren, mondharmonika's, radio’s en wat al niet meer (als het maar lawaai maakt :-)). Op deze dag wordt het verkrijgen van 'regiorechten' gevierd. 

De zuidkant van de stad Jaén. Je ziet het kasteel van Santa Catalina liggen boven een sportklimgebied dat Castillo heet 

Zoals je op een aantal van onze foto’s kan zien, staan er veel olijfbomen in Jaén. De provincie heeft een oppervlakte van 13 496 km2 waarop 671 000 mensen wonen en 550 000 hectare olijfboomgaarden staan (!). Deze olijfbomen leveren een dikke 20% van alle olijfolie die wereldwijd wordt geproduceerd (en 50% van de Spaanse olijfolie). Jaén produceert gemiddeld 600 000 ton olijfolie per jaar. 

De gigantische kathedraal van Jaén met op de voorgrond... olijfbomen

Gevonden voorwerp

Dit kampeerbusje stond ook in Reguchillo. Wij zijn het helemaal eens met de achtertekst!