Espiel en Córdoba

De klimrotsen van Espiel

Espiel

Als je een klimronde van Spanje houdt, vergeet je niet de rotsen van Espiel. Dit dorp is ten noorden van de stad Córdoba gelegen in het midden van zuidwest Spanje. Córdoba haalt gemiddeld genomen de hoogste zomertemperaturen van Spanje (met als piek 46,6 graden Celsius). Ondanks de hitte is het landschap verrassend groen en lieflijk voor zuidelijk Spanje. En dan kun je ook nog rondom Espiel overal heerlijk gaan staan met je kampeerbus, legaal en wel. Wat een paradijs voor ons!

Uitzicht vanaf onze kampeerplaats op de Embalse de Puente Nuevo

Het is ook leuk om in een deel van Spanje te zijn, waar je schijnbaar de enige toerist bent. Ons busje wordt verbaasd nagekeken en bij het boodschappen doen in ’t dorp is Bart met zijn oerhollandse 2 meter een bezienswaardigheid: ‘Qué alto!’ 

Het klimmen

De regio blijkt in maart voor ons Nederlanders heerlijk zomers aan te voelen. Na een lange winter kon Maja’s collectie klimtopjes weer uit het vet, en Bart was in de gelegenheid om zijn gespierde blote bast te showen waar de gemiddelde jongeman jaloers op is. Alleen valt er niet zoveel te showen in Espiel, slechts in het weekend zijn er wat Spaanse klimmers.

Maja klimt 'Que te den', 7a (sector Pared de Estrella)

Door de week hadden wij de 170 routes voor ons alleen. Het merendeel betreft behaakte sportklimroutes, maar er zijn ook wanden met traditioneel klimmen op eigen protectie. De kalkrots is loodrecht tot liggend, wat inhoudt dat je van een 7a klimmen goed pijn in je tenen krijgt! (staan op minieme tot afwezige voetjes, met verrassend kleine greepjes voor je handen). Qua graden is er voor elk wat wils, van overbehaakte vieren tot onmogelijke, technische achten met potentieel flinke vallen. 

Barts in 'Venancio,' 7a (sector Grado)

Drone-impressie klimrotsen:

Sight-seeing: Córdoba

Córdoba is de provinciehoofdstad van Córdoba en heeft met zijn 326 000 inwoners een grootte en drukte die ons bevalt voor sight-seeing. Er is veel te zien, omdat deze stad al sinds de Romeinse tijd een belangrijk cultureel centrum is. Toen het onder het Moorse rijk viel (van de 8^etot 13^eeeuw) was het een van de grootste steden van Europa met zijn half miljoen inwoners. En tijdens het bewind van kalief Al-Hakam II had het de grootste bibliotheek van de wereld. Helaas verbrandde zijn opvolger Al-Mansur alle filosofieboeken op verzoek van de imams. 

Hier zie je een stukje van de gigantische 'Mezquita de Córdoba': een in 'n kathedraal omgetoverde moskee stammend uit de 8e eeuw (en die moskee is weer op de resten van een Visigothen katholieke kerk gebouwd!)

Andere godsdienstwaanzin die Córdoba trof was de Spaanse Inquisitie. Die had daar 300 jaar lang een tribunaal gevestigd. Córdoba’s Arabische badhuizen kwamen daarbij mooi van pas: er werden veel mensen gemarteld en in zo’n badhuis kon je het bloed makkelijk weg boenen…

Tegenwoordig is de sfeer vreedzaam en gemoedelijk en mag je in Córdoba geloven, of niet geloven, wat je wil. We hebben er een heerlijk dag rondgekuierd en samen met de andere toeristen (vooral Spaanse, maar ook wat Scandinaviërs en Duitsers) genoten van de fraaie bouwwerken en het vertier op straat, zoals traditionele Andalusiaanse dans en muziek. Zie onderstaande foto's:

In Córdoba is het altijd gezellig op straat