maandag 1 april 2019

Van city-trip tot Keltische steengroeve



We verruilden het Portugese zuidwesten van ‘t Iberisch schiereiland voor het Spaanse midwesten. Op ons gemak reden we door Extremadura, Spanjes meest rurale provincie met weids landschap. Het deed Amerika-kenner Bart achtereenvolgens aan Kansas en Arizona denken.

Extremadura is dunbevolkt met mensen, maar dichtbevolkt met koeien, roofvogels én ooievaars. Laatstgenoemden zijn in zulke grote getalen aanwezig, dat de elektriciteitsmasten met puntig afweergeschut zijn uitgerust. Maar dat mag de nestelpret niet drukken: ooievaars zijn pragmatici en nestelen evengoed met z’n allen op een half ingestorte kasteeltoren:

Kasteelruïne waarop zeker 15 ooievaarskoppels nestelen

Salamanca




Na onze Extremadura road-trip, bezochten we de wereldberoemde studentenstad Salamanca in de provincie Castilië-Léon. Hier staat één van de oudste universiteiten van Europa, opgericht in 1218.

Vandaag de dag worden de verschillende faculteiten nog steeds druk bezocht, ongeveer 1 op de 10 Salamancianen is student. Daarnaast zijn er veel talenscholen die mensen van over de hele wereld aantrekken om Castiliaans te  leren. Dit in combinatie met een prettige grootte (150 000 inwoners) geeft Salamanca een ontspannen, internationaal sfeertje.

Overal zie je studenten

Detail van één van de vele duizelingwekkend uitgebreide kathedraal-versieringen 

Vanaf de 6eeeuw v. Chr. woonden Kelten rondom Salamanca. Rond de 2eeeuw v. Chr. werd het onder Romeins bewind een echte stad. Deze Romeinse brug is grotendeels authentiek en stamt uit de 1eeeuw v. Chr.

Castro de las Cogotas


Alle rust van de wereld nabij het dorp Cardeñosa (gemeente Ávila)


Na onze stadsbezichtiging hadden we weer zin in stilte en natuur. We keken op de kaart en kozen de dichtstbijzijnde locatie in niemandsland die ons geschikt leek. Dat was nabij de stad Ávila, een uurtje rijden van Salamanca.

Via onverharde, hobbelige weggetjes reden we door heuvellandschap met lage granietrotsen en blokken, begroeid met wat boompjes en stekelige struiken. We zetten ons kampeervehikel neer op een aardig veldje naast een kleine, verlaten steengroeve. Samen met onze buren – een groepje zwarte koeien - genoten we van de laatste stralen van de zon.  We hadden het gevoel op een bijzonder plekje terecht gekomen te zijn.


De volgende dag zagen we een bord aan de kant van de weg dat ons vertelde dat de granietblokken en kleine steengroeve iets bijzonders waren: restanten van een Keltische beschaving uit de 5tot 2eeeuw voor Christus! Tien minuten lopen verderop lag de ruïne van ‘Castro de las Cogotas’ (castro staat voor gefortificeerde nederzetting).

Tot onze verrassing kampeerden we hier vlakbij

De ruïnes van Castro de las Cogotas (5e tot 2e eeuw v. Chr.)

In de castro leefden zo’n 300 Vettonen - een vermoedelijk Keltische stam - die runderen hielden. Er zijn mooie keramiek-objecten gevonden en grote granieten beelden van runderen. We vonden het gaaf dat wij nu ook tussen de runderen en granieten blokken kampeerden. 

Sneak preview


Na een paar dagen in Keltische sferen verkeerd te hebben, maakten we onze gebruikelijke afvalronde en vertrokken met 3 vuilniszakken vol lege bierblikken en sigarettenpakjes. Sommige lokale pummels gooien dat uit hun autoraampje als ze door ‘n natuurgebied rijden, wat ons erg aan de Australische outback doet denken.  

Onze recente ontdekking: XXL-klimgebied Torcas de Chodes bij Zaragoza!

We zijn inmiddels ruim 500 km. verder naar het oosten gereden, naar een groot klimgebied nabij Zaragoza. We hebben er al een fijne dag in de zon geklommen, maar zingen we op dit moment een hoogst zeldzame regendag uit. 

Extraatje


Voor wie ooievaars leuk vindt, nog een dronefilmpje van de bende die een kasteeltoren heeft ingenomen in Extremadura (natuurlijk van vrij veraf gefilmd, om ze niet te storen):