Het klimmen: Las Devotas
Las Devotas: rots in de Pyreneeën waar je onderarmen en bicepsen dik van worden |
Road-trip van Lleida naar Bielsa
De toppen zijn ‘maar’ drieduizenders, maar zoals elke bergwandelaar weet is dit gebergte vreselijk steil, steiler dan bergen als de Alpen en de Rocky Mountains. Je maakt hier in enkele horizontale kilometers, heel veel hoogtemeters. Het gaat op en neer over de honderden kilometers van de Atlantische Oceaan aan de westkant, tot de Middellandse Zee aan de oostkant.
Drone-impressie van de Pyreneeën nabij Bielsa |
Een Rinechis Scalaris (trapslang) in een Aragónse wei. Hij was ruim een meter lang. De soort is niet giftig |
Wij reden zo’n beetje het midden van de Pyreneeën in, naar onze bestemming ‘Valle Pineta’. Dat is een vallei van de wildwater rivier de Cinca gelegen op 1300 m. Het was er net niet te koud in de nacht (vanaf 2000 m. ligt er nog sneeuw) en heerlijk overdag.
Badderen in de ijskoude Cinca, Bart heeft er wel wat voor over om zich op te frissen na het klimmen. |
Natuurlijk viel er wat te klimmen in de buurt en wel op kalkgesteente, iets dat zeldzamer is dan graniet in de Pyreneeën (wij zijn niet zo dol op graniet, het biedt minder afwisselend klimmen dan kalk).
Maja klimt in de Franse Pyreneeën te Grézian, een old school gebied met technische plaatklimmen op schist-kalksteen |
Onze kampeerplaats lag dichtbij de tunnel van Bielsa, waarmee je in één klap in de Franse Pyreneeën bent. Aan de andere kant van die tunnel lagen ook rotsen die we wilden beklimmen en daarom wisselden we zo een week of twee Spaans en Frans klimmen met elkaar af.
Dollen met les douaniers
Dit heen en weer gaan maakte ons wel wat verdacht in de ogen van de douane. Tot onze verbazing stond die aan de Franse kant paraat om malle kampeerbusjes aan te houden en te inspecteren. Gelukkig konden we in uitstekend Frans uitleggen waarom wij al een paar keer heen en weer waren gegaan van Spanje naar Frankrijk - ‘pour faire l’escalade monsieur’ – En dat maakte het minder waarschijnlijk dat we onze voorraadtonnen achterop de bus vol marihuana hadden gestouwd. We hoefden ze niet eens open te doen!
Wel nam een van de kerels een kijkje achterin onze bus, waar het érg krap is als we rijden. Dan gaat namelijk het keukenblok naar achteren om meer zitruimte voorin te creëren. Dit ingenieuze concept, door Bart uitgedacht en uitgevoerd, leidde ertoe dat de douanier vast kwam te zitten bij het weer achterwaarts uitstappen, vanwege zijn nogal dikke kogelvrije vest. Het leek me onverstandig om er een foto van te nemen, maar mijn handen jeukten.
Drone-filmpje Pyreneeën met muziek van de band 'Big Mountain':