Zuheros

Het klimmen

Sascha legt een knieverklemming in zijn 8b-project 'Gioconda' in Archidona (sector Cueva Chica)

De afgelopen week waren we in het noorden van de provincie Malaga waar de wind stevig waaide, maar dat deerde de onvermoeibare Sascha niet: met een 7c+/8a on-sight van 'El esparrago' zette hij in Archidona’s sector genaamd ‘de meisjesgrot’ (Cueva Chica) een manhaftige prestatie neer! 

En in Desplomilandia had hij 1 poging nodig voor de 8a-uithoudingstest 'Los Zauden':

Sascha klimt 'Los Zauden' (8a), sector Buena Sombra van Desplomilandia

Inmiddels heeft hij z'n met gaten en vlekken bezaaide klimbroek weer verruild voor zijn nette kloffie, om zijn IT-adviezen in stijl te kunnen verstrekken te Amsterdam.

Om bij Cueva Chica te komen moet je middels deze buis onder de snelweg door, voor Bart was 'ie aan de krappe kant

Terwijl Sascha Cueva Chica’s zware overhang onveilig maakte, zette Maja haar tanden in de daarnaast gelegen subtiele hoekroute (6c+), zoals te zien is op onderstaand drone-filmpje:

Het kamperen

Geel omrand zie je een base-jumper klaar staan

Ben je aan het kamperen in een verlaten steengroeve nabij Ardales (provincie Malaga) en denk je er heerlijk rustig te staan, komt er ineens iemand uit de lucht vallen! Een Britse waaghals genaamd Neil had de steengroeve-wand vanaf de weg gespot en besloot er spontaan vanaf te springen met zijn parachute. Gelukkig verliepen vlucht en landing perfect.

Bart ligt op z'n stretcher naast onze kampeerbus, terwijl de base-jumper vlakbij landt

Windperikelen

Nadat tijdens het ontbijt al onze kampeermeubelen door de lucht vlogen en een stoel rakelings langs Bart hoofd schoot, besloten we dat het tijd was om verder te reizen. Op het weerbericht zagen we dat het in het noordoosten van Andalusië, in de provincie Jaén, windstil moest zijn én zonnig. Op naar Reguchillo dus, het kloppend hart van Jaéns klimscene!

Zuheros: parel van Córdoba

Het dorpje Zuheros met Moorse fortificatie uit de 9e eeuw

Onderweg naar Jaén kwamen wij langs één van Andalusiës mooiste dorpen, Zuheros in de provincie Córdoba. De kern van Zuheros kasteel en ommuring werd in de 9^eeeuw door de Moren gebouwd en is spectaculair op steile rotsen gelegen. Het dorpje zelf heeft typisch Andalusiaanse witte huisjes met binnenplaatsen en tropische vegetatie, zoals palmen. 

De kinderen van Zuheros gebruiken de eeuwenoude kasteelmuren als doel voor een partijtje voetbal

  

Drone-filmpje Zuheros:

Team Holland

Sascha klimt 'Perfecta Mua' (7c) in sector La Hoya van Archidona, een klassieke verticale wand

Ongetwijfeld aangestoken door dit blog besloot onze klimmakker/BFF Sascha ons een week te vergezellen. En met wat voor huurvehikel kwam hij aanzetten vanuit Malaga's vliegveld? Een kampeerbus! En wat voor één, zo breed als een potvis en smaakvol rondom met ‘Go Indie’ beschilderd. 

A man and his van

Het weer zit redelijk mee, maar de stevige wind maakt toch dat we dik aangekleed klimmen:

Maja - met muts - in Zulu Nation (7a+), Desplomilandia

We klommen een paar dagen op Desplomilandia’s fraaie kalk  (nabij El Chorro), waar Sascha een snelle 8a-rotpunkt op sector Triangúlo scoorde, genaamd 'Mar de Ortigas' plus een rijtje zevens afwerkte, terwijl Maja haar huid aan repen scheurde in een fraaie, maar ruwe 7a+ met randjes.

Sascha in La Makina Pestosa (7b+), Desplomilandia

En Bart? Die is helaas een weekje uitgeschakeld vanwege een verrekte bovenrugspier (het hoort er allemaal bij). 

Na Desplomilandia sloeg Team Holland toe op sector La Hoya van Archidona. La Hoya is old school: vertikaal met kleine grepen, technisch, intelligent en lenig klimmen. Dit in tegenstelling tot sector Cueva, waar het hijsen geblazen is aan grote grepen in het dak. Dat hijsen ligt de nieuwe generatie klimmers goed, die vaak in met bakken volgehangen klimhallen zijn ontwikkeld als klimmer.

Sector Cueva (Archidona) waar tientallen krachtige achten in de grot en een partij zevens aan de zijkanten je opwachten

Sascha staat bekend als krachtpatser, maar liet in La Hoya zien dat hij óók technisch en verfijnd kan klimmen. Door de zelden herhaalde 7c ‘Perfecta Mua’ in poging 1 te klimmen, beïndrukte hij zelfs de lokale klimmer en route-opener Alberto, die aanwezig was met 2 honden en zijn vriendin Mimi. 

Aberto gaf ons – in het Spaans - allerlei tips over geweldig klimmen in de regio, die we zeker gaan opvolgen. Wordt vervolgd…

Andalusiaanse klimmer en route-opener Alberto

Hollandse klimknaller Sascha 

Gevonden voorwerpen

Sascha was niet ons enige bezoek. Op onze kampeerplaats nabij Desplomilandia verscheen een vos zodra het donker was. Het beest was brutaal als een aap en struinde ongegeneerd rond tussen onze twee kampeerbusjes, aangetrokken door de tonijn-in-blik-geur van de vuilniszak. 

Nachtelijk bezoek

In Zuid-Spanje staan we vaak gekampeerd in verlaten steengroeven, deze is groen vanwege de koperwinning

Olijven en rotsen

Terug op het vasteland

3 Dagen en nachten zaten we op de boot om weer terug te keren naar Cadíz (Zuid-Spanje). 

Vertrek vanuit Tenerife bij zonsondergang

Van hot naar her

Ondanks de wisselende gevoelstemperatuur is er lente in de lucht, hier in Andalusië. De amandelbomen hebben bloesems en de vogeltjes zingen erop los.

Niet voor niets roepen Obelix en Asterix zonnegod Belenos aan. Zonder het zonnetje is het afzien zonder CV in de winter! Op Tenerife liet de zon zich verrassend weinig zien. Gelukkig bleek dat beter in Zuid-Spanje, waar we nu zijn. Maar om in de zon te blijven zijn we wel van hot naar her gereden. Een uur rijden noord van Malaga, bij legendarisch klimgebied El Chorro, werden we verjaagd door modder, wind en regen. 

Nabij El Chorro

Gemotiveerd door het landelijke weerbericht (www.eltiempo.es) reden we vervolgens anderhalf uur naar het oosten. Daar ging Bart onderuit in de regen op het modderig paadje naar sector ‘Cueva Chica’ van  Archidona. We kwamen er ook nog voor de katzeviool aan, omdat de overhangende routes onverwacht nat waren vanwege ‘doorlekken’.

Na Barts glijpartij raakte hij licht gewond, gelukkig heeft hij een privé-verpleegkundige om hem te verbinden

We vonden het  mooi geweest en vluchtten 400 km. verder naar het achterland van Gandía (middenoost kust), waar we meerdere klim-suntraps kennen.  Zo konden we een week in de zon klimmen terwijl het in de rest van Spanje bar en boos was, voor Spaanse begrippen.

Het is schakelen voor ons, van warm naar koud en weer terug

Is het zonnig en windloos, dan vliegen de kleren uit. Gaat de wind aan of de zon onder, dan pakken we onze donsjacks en thermo-ondergoed

En nu?

Nu zitten we weer nabij Archidona (Andalusië, provincie Malaga) en werkt het weer wél mee. Een prachtdag klimmen op de zonnige zuidoostwand ‘La Hoya’ viel ons ten deel. La Hoya heeft lange, technische plaatroutes in de aanbieding die een contrast vormen met de vlakbij gelegen zwaar overhangende routes in XXL klimgrot, Sector Cueva. Natuurlijk gaan we daar ook nog toeslaan! Cueva is wel iets minder geschikt voor de winter, omdat de wand pas later op de dag in de zon komt.

Maja klimt een onbekende route aan de linkerkant van La Hoya (Archidona)

Olijven en nog eens olijven

Olijfboomgaarden rondom Archidona's rotsmassief, zicht op sector Fuera en La Hoya (aan de andere kant ligt Cueva)

Van december t/m februari worden in Andalusië gigantisch veel olijven geoogst, zo ook in de boomgaarden die Archidona’s klimrotsen omringen. Terwijl wij lekker in de zon aan de rots hangen, zijn de boeren onder ons aan het werk tussen de olijfbomen en rijden trekkers met aanhangwagens vol van het zwarte goud voorbij.

In klimgidsjes wordt gewaarschuwd: laat veel ruimte vrij als je parkeert bij de rots, de boer moet er langs kunnen! Hier zie je dat deze tip hout snijdt

Van december t/m februari schudden de boeren met stokken of trilmachines hun olijven uit de boom, die in eronder gedrapeerde netten vallen. Je hebt ongeveer 5 kilo olijven nodig voor 1 liter olie en een olijfboom levert zo’n 25 tot 30 kilo olijven per jaar op. Dus je snapt dat een olijfboer heel wat bomen moet schudden om rond te komen. 

Boeren aan de slag met opvangnetten voor olijven

Sneak preview

Binnenkort verwelkomen wij hier onze BFF Sascha die vanuit Nederland komt aanvliegen om een week mee te klimmen. Het geeft dronepiloot Bart de kans om weer eens wat klimspektakel te vereeuwigen met zijn Mavic Pro

Hij staat te trappelen om de Andalusiaanse rotsen aan stukken te trekken :-)

Whale Watch Tenerife

Grienden in de straat tussen Tenerife en La Gomera

Vlak voor de kust van Tenerife is de oceaan kilometers diep. Dat is ook zo in de 40 km. brede straat tussen Tenerife en La Gomera. Dergelijke diepte tussen twee kusten in geeft goede leefomstandigheden voor pijlinktvissen, en waarom is dat interessant? Pijlinktvissen trekken grienden en dolfijnen aan die ze met smaak opslokken. Daarom is oceaan tussen Tenerife en La Gomera één van de beste plaatsen ter wereld om deze dieren te zien. Er zijn zoveel pijlinktvissen dat een populatie grienden er permanent verblijft, terwijl die normaal rondtrekken.

Een baby griend en twee volwassenen vrouwtjes

De toeristenindustrie haakt hier op in en je kunt de hele dag met allerlei boten het water op om de dieren te bekijken, het ene vaartuig nog luxer dan het andere. Wij kozen de kleine organisatie ‘Whale Watch Tenerife’ die zonder poespas als open bar en toilet met maximaal 10 toeristen de oceaan opgaat.

Marine-biologe Elisa vertelde ons tijdens de tocht alles over de grienden die we tegenkwamen. Deze 6 tot 7 meter lange zoogdieren uit de familie van de dolfijnen leven in familiegroepen die aangevoerd worden door… oma. Behalve de koers van de kudde bepalen helpt zij ook de onervaren moeders met het grootbrengen van de jongen. Zelf krijgt ze geen jongen meer omdat ze post-menopausaal is. Ja, je leest het goed: grienden zijn 1 van de 4 diersoorten waarvan bekend is dat ze net als mensen een echte menopauze doormaken! (de bofkonten J)

Marine-biologe Elisa van 'Whale Watch Tenerife' kan er om lachen dat Bart een stukkie groter is

De begrafenismars

Onze gids Elisa deed haar werk al 17 jaar, maar nog altijd straalde ze zodra er een griend opdook en vertelde enthousiast van alles en nog wat over hun gedrag en leefomgeving. Ook deelde ze haar meest aangrijpende ervaring met ons:
een keer zag zij een vrouwtje met een pasgeboren, dood jong in haar bek. Dit vrouwtje werd gevolgd door de hele groep (18 grienden), die in een rij achter haar aan zwommen. Zo zwommen ze de hele dag rond totdat het jong gedecomposeerd uit elkaar viel en niet meer vast te houden was door het voorste vrouwtje. Dit nooit eerder gedocumenteerde gedrag noemde Elisa een ‘funeral march’, wij waren geneigd dat ook zo te zien.

Gevonden voorwerpen Tenerife

De Hollandse Hercules aan het stunten met een blok vulkanisch gesteente

Het winnen van wind- en zonne-energie drukt een zware stempel op Tenerifes kustlandschap. Gezien de harde wind die zowat non-stop waait, zal het ‘t nodige opleveren (de zon hebben we helaas niet zo vaak gezien)

Er zijn hier veel platdakige witte huizen met armtierige schuren eraan gebouwd. Hier doet een op blokken gezette oude tourbus dienst als schuur

De klimnoot

En omdat dit blog rotsklimmen als thema heeft, hieronder een foto van Bart in actie in klimgebied 'Planeta Zarza', dat vooral zessen en lage zevens met scheuren en hoeken in de aanbieding heeft op vrij glad basalt. Overigens vinden wij de graden hard uitvallen, maar dat kan ook komen omdat we weinig ervaring hebben met dit type klimmen. Tip: klimwinkel Roxtar in Arico heeft gratis topo's liggen (www.roxtar.es).

Bart aan de bak op basalt mét helm op, want 100% vast zit het nog niet in spiksplinternieuw gebied 'Planeta Zarza'

Een goede tip van de route-openers!

De plannen

Wij zijn inmiddels op weg naar de haven om terug te varen naar het Spaanse vasteland. Klimmen in Zuid-Spanjes topgebieden als El Chorro en Archidona staat op het programma! Mits het weer het toelaat, want dat is in deze tijd van het jaar overal aan de matige kant (zelfs op Tenerife hebben we ontdekt).